از ابتدای فصل پرسپولیس را مرور کنید؛ از دست دادن سیدجلال و پولادی و خلعتبری و ... را به یاد بیاورید تا برسید به برکناری غیرمحترمانه علی دایی و باز محرومیت صادقیان و استعفای رحیمی و عدم نتیجه گیری برای انتخاب مدیرعامل و حالا هم نشستن و مذاکره کردن با عنصر ضد انقلاب دور یک میز!

اشکال کار کجاست که کوشش بیشتر سرخ‌ها همیشه نتیجه معکوس می دهد؟ اشکال کار کجاست که سرخ‌ها حتی نمی توانند یک مدیر عامل انتخاب کنند! اشکال کار دقیقا کجاست؟ برای ریشه یابی این معضل‌ها باید به ابتدای فصل برگردیم یعنی آن روزها که هیات مدیره انتخاب می کردند، هیات مدیره ای با جمع اضداد!

خادم آن روزها خیلی کوشید تا فضا را به گونه‌ای جلوه دهد که هواداران دو تیم از واگذاری ها به این شکل خوشحال باشند و از افشای لیست حقوق بازیکنان در اوج کورس مسابقات که منجر به از دست رفتن جام برای هر دو تیم حاضر در کورس شد دور بماند اما نتیجه آن واگذاری چه بود؟ امروز بهتر می توان آن واگذاری را قضاوت کرد نتیجه اش  نهمی پرسپولیس شده و تغییراتی که هنوز به نیم فصل نرسیده انجام شده  و البته مذاکره با موسادی‌ها که کار را به مجلس و شورای امنیت ملی کشانده و دومی استقلال با اختلاف چهار امتیاز نسبت به تراکتور!!

از همان روز اول می توانستید حدس بزنید که در پرسپولیس این جمع اضداد نمی توانند تصمیمات واحدی بگیرند و تازه پرسپولیس شانس آورد که راه آهن فروخته شد و استیلی و زادمهر رفتند وگرنه با آن هیات مدیره شاید اوضاع از این هم که هست بدتر بود و مثلا پرسپولیس جزو فانوس به دستان ته جدول بود!

تیمی که مدیرعامل ندارد و رئیس هیات مدیره اش با موازی کاری با سرپرستی که انتخاب کرده جلو می رود نتیجه اش نباید بهتر از این شود که امروز شده است. بازی با رئال قرار بود نمایشی باشد برای بزرگی پرسپولیس و خروج از تحقیر کنونی اما نتیجه اش از قبل هم بدتر شد و حالا همه نشسته اند تا ببینند هیات مدیره کی و چه زمانی باز هم عوض می شود و جواب وزارت در این رابطه چیست؟ وزارتخانه‌ای که خودش این تیم را انتخاب کرده و پرسپولیس را به دست اینها سپرده است!